زنان افغانستان از جملۀ زحمتکش ترین زنان دنیا به حساب می روند، زیرا هر نوع ستم بر آنان روا داشته می شود و از حقوق ابتدایی انسانی خویش محروم می باشند. زنان در دهات و شهرها مشغول کار بوده و بار سنگین کارها را بر شانه میکشند. زنان زحمتکشان نیز مانند مردان شان تحت ظلم و ستم قرار داشته و مجبور اند دوشادوش مردان به کارهای مختلف جهت اعاشۀ خانواده بپردازند. زنان در شهرها و دهات مصروف کار می باشند.
زنان در کنار اینکه تحت ستم کارفرما و صاحب دفتر و کارخانه قرار دارند، مردان نیز بر آنان ستم روا می دارند. چون سطح سواد و آگاهی در جامعۀ ما بسیار نازل است، از این لحاظ بسیاری از مردان به کار، فعالیت و نقش زنان در اجتماع اهمیتی قایل نمی شوند و آنان را ناقص العقل می دانند. در حالیکه اگر به زنان فرصت داده شود، می توانند با هر نوع مشکلات دست و پنجه نرم کرده و تغییر بزرگی را در جامعه به بار آورند. به این خاطر زنان افغانستان نسبت به تمام زنان دنیا در وضعیت بد زندگی قرار دارند. زنان افغانستان همه روزه شاهد از دست دادن جگرگوشه های شان به اثر انفجار، انتحار و بمباران می باشند و با این هم بعضی از مردان کوتاه فکر این قربانی زنان را نادیده گرفته و آنان را نصف مردان می دانند.
سازمان های مختلف در افغانستان به نام زنان مصروف کار اند که بسیاری آنها نتوانسته اند کاری را برای زنان انجام دهند. بعضی از این سازمان ها از نام زن استفاده کرده و سازمان های زنان را مانند انجوها به خاطر پیدا کردن پول مورد استفاده قرار می دهند. این نوع سازمان ها به نوبۀ خود خیانت بزرگی را در حق زنان روا داشته و با این کار خود به زنان توهین می کنند.
جای بسیار تأسف است که در بسیاری از تلویزیون های افغانستان، سریال های بسیار مبتذل هندی را نمایش می دهند که نقش زنان در آنها اکثراً منفی نشان داده شده است. مالکان این تلویزیون ها با پخش این سریال ها به نوبۀ خود به زنان ما که زحمتکش ترین زنان دنیا هستند، توهین می کنند. این سریال ها زنان را به اشکال مختلف زشت، شیطان، بدکاره و غیرقابل اعتماد نشان می دهند. نقش رسانه ها و تلویزیون ها در آگاهی دادن به مردم و مخصوصاً انعکاس مثبت نقش زنان در جامعه بسیار مهم و اساسی است، اما متأسفانه اکثر این رسانه ها در دست کسانی قرار دارند که مدافع حقوق زحمتکشان نیستند.
زنان زحمتکش و کارگر ما در فابریکه ها و موسسات صنعتی دیگر مصروف کار می باشند و از عرق جبین و آبلۀ کف دست خود مصارف زندگی خود را تأمین میکنند. باید اتحادیه های کارگری و اتحادیه های زحمتکشان برای زنان و مردان کارگر توسط خود زحمتکشان و کارگران ایجاد شود تا بتوانند با قوت و به شکل متحدانه در راستای به دست آوردن حقوق زحمتکشان و کارگران کار نمایند، از حقوق حقۀ شان دفاع نمایند و نگذارند که زحمت کار و عرقریزی شان به دست یک اقلیت مفتخور و بیگانه پرست بیفتد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر