طالبان: دشمنان بیرحم زحمتکشان

مردم زحمتکش پکتیکا دوباره به ماتم نشستند. حمله انتحاری روز یکشنبه، جان بیشتر از 57 تن را گرفت و بیش از 60 تن دیگر را زخمی ساخت. این انتحار بوسیله طالبان فاشیست، نوکران جنایتکار امریکا، انگلستان، پاکستان و عربستان صورت گرفت و یکبار دیگر نشان داد که غلامان سرمایه داران جهانی به چه اندازه بیرحم، قسی القلب، ستمگر و درنده هستند و حتی برای لحظه ای نمی توانند سرگرمی و تفریح مردم را تحمل کنند.

امریکا و انگلیس با همیاری دولت ارتجاعی پاکستان همیشه تلاش ورزیده است تا نوکران بیرحم، قصاب و خونریز را پرورش داده به جان مردم زحمتکش افغانستان رها نموده تا دار و ندار و زندگی زحمتکشان را نابود سازند و راه را برای پیاده کردن سیاست های غارتگرانه بیگانه گان آ»ا آماده سازند. این امپراتوری های خونریز مدتها تنظیم ها و شورای هایی را که همه پیوند اسلامی با خود حمل می کردند و بعد دولت اسلامی افغانستان را ساختند  مورد حمایت مادی و معنوی قرار داده آنان را به خونریزان بیرحم تبدیل کردند که کشتار دهه هفتاد و ویرانی کابل عزیز گویای جنایت شان است و تا اکنون این جنایت به شکل غارت، چپاول، تجاوز جنسی، فساد، اختلاس، کشتار و غلامی به بیگانه گان در چار چوب دموکراسی غربی ادامه دارد.

اینک که امریکا و  کشورهای عضوی ناتو، آسیا را مورد هدف ستراتیژیک خود قرار داده اند و افغانستان را به حیث نقطه کلیدی برای تطبیق این ستراتیژی اشغال کرده اند، تمام جنایتکاران سه دهه اخیر افغانستان را چون نوکران بی مقدار افسار زده، در اختیار خود قرار داده و از طریق آنان به اسارت زحمتکشان مشغول هستند. طالبان جزوی دایره خبیثه جنایتکاران حاکم هستند که ظاهراً در مخالفت مسلحانه با امریکا قرار گرفته ، ولی عملاً برای تطبیق سیاست های امریکا خدمت می کنند.

طالبان، چون دیگر چپاولگران که در حال حاضر حمایت تفنگداران امریکایی و ناتویی را دارند، جزوی دشمنان زحمتکشان افغانستان هستند. چنانچه گفته شد، طالبان جزوی دایره خبیثه جنایت، چپاول، اشغال، کشتار و انفجار هستند. از اینرو اتحاد و همبستگی زحمتکشان افغانستان علیه این جنایتکاران لازمی است و این اتحاد و همبستگی زیر شعار  نه امریکا و ناتو، نه دولت سرمایه داران و فئودالان چپاولگر، نه طالبان فاشیست، فقط و فقط زحمتکشان باید شکل بگیرد.

انجمن اجتماعی زحمتکشان افغانستان،  ضمن تقبیح کشتار زحمتکشان پکتیکا، به تمام زحمتکشان که در اندوه عمیق فرو رفته اند، تسلیت می گوید و باور دارد که تنها و تنها با شعار «پکتیکا با غمت شریک هستیم!» هیچ دری را مداوا کرده نمی توانیم، رهایی ما از هر نوع جنایت، فقط با بازوی خود ما امکان پیدا کرده می تواند.

د پنجشیر د ځوریدلی او زیارکښه ولس ویر د ټولو زیارکښانو ویر دی

پنجشیر، د بیوزله زیارکښه انسانانو دردیدلی ټاټوبی؛ غمژن او ویرځپلی دی. په دې وروستیو کې د وارو د وریدو له امله، نژدې ۲۵۰ کسان په پنجشیر کې د وارو لاندې شول او په دردناکه توګه یې ژوند له لاسه ورکړ. دا ټول کسان بیوزله انسانان و، هغه زیارکښه او زحمتکشه  انسانان وو چې د لوټمارو لخوا په بیرحمۍ لوټل شوي وو. په دې قربانیانو کې ماشومان، ښځې، سپین سرې او سپین ږیرې شامل دي چې په خټینو کورونو کې ژوند کو.

د پنجشیر زیارکښه ولس د افغانستان د نورو زیارکښانو په شان په دربدرۍ، فقر او ستم کې ژوند کوي. د پنجشیر اکثره وګړي بیوزله، نادار، فقیر او ستمځپلي دي. دا زیارکښان د نورو زیارکښانو په شان د لوټمارو لخوا لوټل کیږي. په پنجشیر پورې اړوند لوټماران، ستم کوونکي، چپاولګران، د بهرنیو جنایتکارانو صمیمی دوستان د نورو چپاولګرو په څیر د قوم، سمت او ژبې په نامه زیارکښان تر ستم لاندې نیسي او د هغوې په نوم شتمنۍ او ثروت تر لاسه کوي او په ماڼیو کې ژوند کوي او همدا هم دی چې د طبیعت قهر دا ستمګرانو له ځان سره نه نابودوي.

که څه هم انسانان په سادګۍ نشي کولای چې د طبیعت د قهر مخه ونیسي، خو بیا هم په خپلو هڅو کولای شي د ژوندانه د چاپیریال په بدلون او تغییر سره، یو څه د طبیعت له قهره ځان بچ کړي. خو له هغه ځایه چې زمونږ په هیواد کې د پانګوالو او سرمایه دارانو، د لوټمارو فیوډالانو او د چپاولګرو تاجرانو داسی یو ملاتړ کوونکی دولت واکمن دی چې د بهرنیو ستمګرو مرسته له ځان سره لري، نو واضح خبره ده چې دا چاپیریال د زیارکښانو او بیوزلو کارګرانو، دهقانانو او نورو خواري کښو انسانانو لپاره بدلون موندلی نشي او همدا ده چې هر ځل د طبیعت د قهر قربانیان همدا زیارکښه او بیوزله ولس دی.

د افغانستان د زیارکښانو ټولنیز انجمن د دې تر څنګ چې د پنجشیر بیوزله ولس او کورنیو ته د دې زیارکښانو او بیوزلو د مړینې له امله ډاډګیرنه ورکوي، په دې باور دی چې د افغانستان ټول زیارکښان له ژبی، سیمې، قوم او توکم او مذهب پرته، د بیوزلو طبقو سره تړاو لري او یوازې او یوازې د پیوستون له لارې کولای شي خپل دردیدلی سرنوشت او برخلیک بدل کړي. د افغانستان د زیارکښانو ټولنیز انجمن د پنجشیر ولس تر څنګ د ټولو هغو بیوزلو او زیارکښو کورنیو په ویر او ماتم کې ځان شریک ګڼي چې د وروستۍ واورې د وریدنې له امله یې خپل عزیزان له لاسه ورکړي. مونږ په دې باور یوو چې یوازې او یوازې هغه دولت چې د زیارکښانو په مټو رامنځته شي او افغانستان په یوه خپلواکه او آزاد هیواد بدل کړي، په هغه دولت کې نه یوازې دا چې بیوزله زیارکښان به د ډول ډول ستمونو څخه وژغورل شي، تر یوه حده به د ژوندانه د ښه او هوسا چاپیریال په رامنځ ته کیدو سره د طبیعت له قهر هم زیارکښان یو څه بچ شي.

«رزمندګان» ویب پاڼه، د بیوزلو زیارکښو کلتوري ډګر

لوټمار، ستمګر، یرغلګر او د زیارکښانو دښمنان خپل کلتوري ډګر لري او د دغه ډګر څخه د زیارکښانو په ضد پروپاګنډ کوي. ستمګران تل هڅه کوي چې د زیاتو پیسو په لګولو سره د کلتور او فرهنګ په بیلابیلو برخو کې پانګه اچونه وکړي چې هدف یې د ستمګرانه سیاستونو ترویج او د زیارکښانو دوکه کول دي. 

نړیوال ستمګران هر کال په میلیاردونو ډالره د بیلابیلو رسنیو د فعالولو لپاره لګوي چې ځینې یې په مستقیمه توګه په خپله چلوي او ځینې یې د خپلو سیمه ایزو او محلي نوکرانو او چوپړانو لخوا مدیریت کوي. د دې ټولو رسنیو هدف او موخه د لوټمارو او ستمګرو د ګټو خوندیتوب دی.

دا وخت چې افغانستان د بهرنیو ستمګرو تر تیرې لاندې دی او پانګواله لوټماران، چپاولګره خانان او ملکان او نور ستمګران دننه په افغانستان کې د بهرنیو وسله والو په زور واک چلوي، په ورته وخت کې دې غلامانو ته په کلتوري برخه کې هم پیسې ورکوي چې دا وخت لسګونه تلویزیونونه، راډیوګانې، ورځپاڼې، خبري آژانسونه، اونیزې، وب پاڼې او ... د دې ستمګرو په خدمت او د زیارکښانو په ضد خپرونې کوي.

 په داسې یو زهرجنی فضا کې، د هغو رسنیو سخته اړتیا لیدل کیږي چې د زیارکښانو د ګټو د کلتوري ډګر په توګه کار وکړي. «رزمندګان» وب پاڼه یو له دې کلتوري ډګرونو څخه ده چې دوه کاله وړاندې د زیارکښو طبقو د ګټو د خوندیتوب تر څنګ د ښکیلاک او زبیښاک په ضد یې خپل نشرات پیل کړل.

«رزمندګان» وب پاڼه  د خپلواکۍ ډګر د فرهنګې جبهې یو ځلانده ستوری دی. دې وب پاڼې په تیرو دوو کلونو کې د بهرنیو ستمګرو او یرغلګرو او د هغوې د کورنیو نوکرانو تر څنګ، د تنظیمی چپاولګرو، د فاشیستو طالبانو او نورو هیواد پلورونکو جاسوسانو په ضد په کلکه او قاطع ډول مبارزه کړی او د خپل وس او توان تر کچه یې د زیارکښانو څخه دفاع کړی او د دردونو او هیلو هنداره یې پاتی شوی.

د افغانستان د زیارکښانو ټولنیز انجمن ویاړي چې په داسې یوه زهرجنه فضا کې چې ډیری رسنۍ د خپلواکۍ ضد، د زیارکښو ضد او د ستمګرو په ګټه خپرونې کوي، د «رزمندګان» ویب پاڼه د زیارکښانو د ملاتړي په توګه خپرونې کوي او د هیواد له خپلواکۍ څخه په کلکه ننګه کوي. مونږ د دې پرتمینې ویب پاڼې له چلوونکو څخه د زړه له کومې مننه کوو چې تر دم ګړۍ یې د افغانستان د زیارکښانو ټولنیز انجمن لیکنې، مقالې او اعلامیې خپرې کړي دي.

د افغانستان د زیارکښانو ټولنیز انجمن د دې تر څنګ چې د «رزمندګان» ویب پاڼې چلوونکو، لوستونکو او نورو لیوالو مبارزینو ته د دې ویب پاڼې د دریم کال د پیل له امله مبارکي وايي، د دې پاڼې د ټولو لیکوالو قلم د خپلواکۍ، آزادي او برابرۍ لپاره لا ځلانده غواړي.

زحمتکشان، با آگاهی و همبستگی می توانند به حقوق خود برسند

تعدادی زیادی از زحمتکشان کشور ما مصروف انجام  کار های سخت با مزد ناچیز هستند که  این سختی کار فزیکی حتا سبب می شود که جان های  شیرین خود را از دست بدهند. زحمتکشان کشور ما که در بخش های گوناگون استعداد درخشان دارند و چرخ زندگی کشور ما همین اکنون به دست آنها به حرکت درآمده است، با وجودی که عرق می ریزند و با دست های ترکیده و مزد ناچیز و کار طاقت فرسا نان بدست می آورند، برای زنده ماندن  هزار ویک سخن زشت و ناپسند و توهین و تحقیر را قبول کرده، برای کسانی که با هزار حیله و نیرنگ برای خود زندگی مافیایی  ساخته و در قصرهای افسانه ای که روزی خوابشرا هم ندیده بودند، زندگی می کنند، کار می کنند، خود در نهایت فقر و تهیدستی بسر می برند.

برای اینکه زحمتکشان از این رنج و ستم نجات پیدا کنند، بلند بردن سطح آگاهی و همبستگی آنان بسیار مهم است. در قدم اول باید زحمتکشان کشور ما به این آگاهی برسند که اگر آنها کار نکنند، چرخ زندگی متوقف می شود، اگر آنها کار نکنند و عرق نریزند سرمایه داران و غارتگران به ثروت نمی رسند، آنها باید بفهمند که سرمایه داران و سائر غارتگران به کار آنها نیاز دارند و بدون زحمتکشی آنها ابداً نمی توانند زندگی افسانه ای داشته باشند. همین گونه زحمتکشان باید بدانند که نیروی اصلی جامعه  آنها هستند، پس آنها بیشتر از دیگران حق دارند زندگی مرفه و آرام داشته باشند. اما تنها آگاهی مهم نیست، همبستگی برای نجات از این همه جور و ستم بسیار اهمیت دارد. زحمتکشان کشور ما با این دو عنصر مهم (آگاهی و همبستگی) می توانند برای نجات از هر نوع ستمگری مبارزه کنند و به رفاه و حقوق خود برسند.

در صورتیکه ما زحمتکشان به آگاهی و همبستگی خود توجه نکنیم، ثروتمندان و غارتگران خارجی و داخلی ما را بیش از پیش به فقر می رانند و چپاول می کنند. همین اکنون نزدیک به دو میلیون طفل عزیز کشور ما  که در چهره های خسته شان دنیای از امید می درخشد، به صورت خستگی ناپذیر کار می کنند، زیرا اگر کار نکنند، از گرسنگی میمیرند. این کودکان تنها و تنها با آگاهی و همبستگی ما زحمتکشان به حقوق انسانی شان، آن طوریکه لازم است، رسیده می توانند. همین گونه، ما تنها و تنها با آگاهی و همبستگی خود می توانیم سرنوشت معلمان زحمتکش و ناداری چون سایره را عوض کنیم. 

معلم سایره چرا در مزار شریف مجبور شد که به خاطر زنده ماندن چهار جگرگوشه دیگرش، دختر شیرخواره خود را  در بدل 14000 افغانی به فروش برساند؟ مگر علتش این نیست که ما زحمتکشان هنوز به آگاهی و همبستگی  نرسیده ایم. نبود آگاهی ما و نبود همبستگی ما سبب شده است که غارتگران، ما را بیشتر غارت کنند، که چپاولگران، ما را بیشتر چپاول کنند، که قاتلان، ما را بیشتر بکشند، که سوداگران بیشتر ما  را فقیر و نادار بسازند.

این ستم و جنایت و بی عدالتی را وقتی از بین برده می توانیم که زحمتکشان درد دیده و ستمدیده  کشور ما اول باید آگاه شوند که راه نجات شان فقط و فقط همبستگی است و بعد با همبستگی در راه نجات از ستم های گوناگون مبارزه کنند. این کار یک نفر و دو نفر و یک جمع نیست، بلکه کار تک تک زحمتکشان ستمدیده است و باید برای آن گام های استوار برداشت.

وضعیت زندگی زحمتکشان افغانستان بدتر شده میرود

زحمتکشان که منظور طبقات کارگر، دهقان و سایر زحمتکشان مثل کسبه کاران، معلمان، داکتران، انجنیران و دیگر تهیدستان تحت ستم های گوناگون می باشند، در جامعه ای که طبقاتی است و در آن تجاوزگران خارجی حکم می رانند، زندگی دوزخ آسا را می گذراند و قربانیان اصلی هر نوع ستم و تجاوز می  باشند.

در کشوری که طبقات چپاولگر نوکر و مزدور ستمگران خارجی باشند، زحمتکشان ما تحت دو ستم خشن قرار دارند، یکی ستم همین طبقات چپاولگر است که روز تا روز خوشبختی زحمتکشان را می گیرند و زحمتکشان را بطور بیرحمانه چپاول می کنند و دیگری ستم نیروهای نظامی خارجی است که زحمتکشان را می کشند و خانه های شان را بمبار می کنند.

در حال حاضر سرمایه داران، فئودالان و تاجران چپاولگر در دو جناح (طالب و دولتمدار) عملاً مزدوران خارجی های ستمگر هستند که هر دو جناح در کنار نیروهای خارجی به نام های گوناگون بر زحمتکشان تهیدست ما ستم روا می دارند و همین ستم است که با گذشت هر روز زندگی زحمتکشان کشور ما را تیره وتار و فلاکت بار ساخته است.

نهاد بین المللی گلوب در تازه ترین سروی اش گزارش کرده است که وضعیت زندگی افغان ها در سال 2014 میلادی نسبت به سال گذشته میلادی ناگوارتر شده است. بر اساس این سروی از هر ده نفر افغان زحمتکش زندگی شش آن با دشواری بیشتر همراه شده است. سروی نهاد بین المللی گلوب نشان می دهد که 68 درصد روستانشینان و 49 درصد شهرنشینان با فقر اقتصادی زندگی می کنند.

اگر همین سروی را اساس قرار بدهیم، در حالیکه آمار این سروی فقر اقتصادی زحمتکشان را بسیار کمتر از رقم حقیقی آن نشان می دهد، به خوبی می توانیم درک کنیم که زندگی طبقات زحمتکش کشور ما زیر اشغال و تجاوز و دولتی که مدافع زحمتکشان نباشد، با گذشت هر روز با رنج و دشواری و فلاکت بیشتر همراه شده است. اینک که بیشتر از سیزده سال است که کشور ما بوسیله نیروهای متجاوز غربی اشغال شده است و طالبان جنایت و کشتار می کنند، مردم ما به جز طمع تلخ کشتار، اسارت و فقر بیشتر اقتصادی چیزی از این «مبارزه برای دموکراسی» و «مبارزه برای حقوق بشر و مردم افغانستان» و «جنگ علیه اشغالگران کافر» ندیده و دیده هم نمی توانند، زیرا هر دو طرف علیه زحمتکشان هستند و به جز از کشتار زحمتکشان وظیفه دیگری نمی شناسند. 

طبقات زحمتکش افغانستان که اینک زیر ساطور ستم های گوناگون تکه تکه می شوند، فقط و فقط با همبستگی و اتحاد و با فکر نوی که افغانستان  را کشور آزاد و دموکراتیک و بدون استثمار و استعمار بخواهد، می توانند به رفاه و آسایش برسند و روز تا روز فاصله های فقر را کمتر نموده، خود حاکم خود باشند.