هشتصد پایگاه نظامی نیروهای ستمگر خارجی برای کشتار زحمتکشان افغانستان

اگر به کشورهای جاپان، کوریای جنوبی، فلیپین، اکوادور و... نظر بیاندازیم مردم این کشورها همیشه به ضد پایگاه های امریکایی در این کشورها اعتراض می کنند و آنها را تروریست های جنسی و جنایتکار خوانده خواهان برچیدن پایگاه های امریکایی می شوند. این مردم جنایت و قساوت امریکایی ها و تهدید روزمره سربازان شاشوک آنها را با پوست و گوشت لمس می کنند. ولی چیزی که عیان است،  سطح جنایت سربازان امریکایی در کشورهای فوق الذکر به مراتب کمتر از کشورماست. در این جا می کشند و بعد هم بر اجساد مرده ها می شاشند.

یکتن از جنرالان ستمگر بنام جوزف دانفورد که در حال حاضر فرمان کشتار مردم را در افغانستان صادر می کند در این اواخر گفته است که نیروهای خارجی در افغانستان هشتصد پایگاه نظامی با بیش از 140 هزار سرباز داشتند که حال تعداد این پایگاه ها به کمتر از 50 و تعداد سربازان مستقر در آن نیز به 60 هزار تن کاهش یافته است. او گفت در عوض در دوازده سال گذشته بر پولیس و اردوی دولت فعلی بیش از شصت میلیارد دالر مصرف کرده اند.

وقتی جنایات و تجاوز جنسی سربازان یکی دو پایگاه امریکایی در هر یکی از کشورهای دیگر سبب اعتراض مردم آن کشورها شده و مردم ستمدیده آن کشور ها در تلاش هستند تا بساط این پایگاه ها را برچینند، در کشوری ما هشتصد پایگاه این ستمگران با بیش از یک و نیم صد هزار سرباز جنایاتی را انجام داده که در تاریخ کشور ما بی سابقه بوده است. تمام این پایگاه ها برای کشتار مردم ما ایجاد شده اند. جنگ دروغین ضد «تروریزم» بوسیله بزرگترین تروریست جهان بهانه ای است برای اهداف درازمدت استعماری امریکا. تنها سرمایه داران، فیودال ها، تاجران، اینجو داران و روشنفکران بزدل، این ستمگران را دوستان صمیمی خود می خوانند و هر صدای مخالف واقعی ضد ستمگری ارباب شان را برچسب «جاسوسی» می زنند تا خود را مدافعین «منافع ملی» نشان دهند. ولی باید بدانند آنهایی که به ضد ستمگری امریکایی ها و ناتویی ها هستند، در عین زمان ضد تمام جواسیسی هستند که در خدمت پاکستان، ایران وسایر کشورهای ضد مردم افغانستان قرار دارند. زیرا مدافعین واقعی استقلال کشور باور دارند که مبارزه علیه ستمگری کنونی امریکایی ها باید از معبر مبارزه علیه تمام جواسیس کشورهای منطقه نیز بگذرد، در غیر آن زحمتکشان افغانستان روی خوشبختی را نخواهند دید.

هیچ نوع پایگاه خارجی های ستمگر به ملت ها آزادی و بهروزی آورده نمی تواند. دوازده سال گذشته نشان داده است که پایگاه های امریکایی ها و متحدان ناتویی آن به جز بمبار، کشتار و قتل عام های دسته جمعی چیزی برای افغان ها نداده است و داده هم نمی تواند. اگر هشتصد پایگاه نظامی خارجی ها برای کشتار افغان ها بود، 50 باقیمانده آن  نیز وظیفه کشتار مردم را دارد وحتی اگر یک پایگاه این ستمگران هم باقی بماند، جنایت این ستمگران ادامه دارد.