زنان شجاع یکاولنگ، زنان شجاع و با غرور

سیما سوژا

   

یکاولنگ، نام آشنا برای همه مردم است. این ولسوالی که در ولایت بامیان قرار دارد از ولسوالی هایی است که مردم ستمدیده آن بیشترین زجر و درد را تجربه کرده اند. تنها در قتل عام طالبان نزدیک به 350 دهقان، کارگر، معلم، اهل کسبه و شاگرد در این ولسوالی با بیرحمی و جنایت تیرباران شدند. اما همسران، مادران، خواهران و دختران این زحمتکشان شهید، با وجودی که هنوز و تا آخر عمر درد نبود عزیزان شان را احساس می کنند، اما ثابت ساختند که زنان زحمتکش تسلیم شدن را قبول ندارند و مثل زنان سرمایه داران و خان ها و سران تنظیم ها نیستند که با یک سر دردی، آخ و اف راه بیاندازند.

    زنان زحمتکش یکاولنگ زنده ماندند تا فرزندان زحمتکشان شهید شان را پرورش بدهند، به آنان حقایق تلخ زندگی را یاد بدهند و به آنان قصه کنند که چگونه خان ها، اربابان، سرمایه داران و تاجران به نام های طالب و تنظیم و دولت و انجو می آیند، می کشند، جنایت می کنند، رهزنی می کنند، چپاول می کنند و به نام زحمتکشان سوداگری می کنند. زنده ماندند تا به اولادهای شان بیاموزانند که مثل پدرها و برادارن شان زحمتکش و در پهلوی زحمتکشان باشند و با ظلم اربابان، سرمایه داران و تاجران و دولمتردان و خارجی هایی که هر دقیقه در هلمند، زابل، هرات و پکتیا مردم زحمتکش را می کشند، یکجا نشوند. با زحمتکشان یکجا باشند تا بالاخره با اتحاد و اتفاق با دیگر مردم زحمتکش افغانستان، هر نوع ظلم و ستم را برای همیشه نابود کنند.

زنان یکاولنگ که 99 درصد آن از خانواده های دهقانان، کارگران و اهل کسبه می باشند، در بدترین وضعیت زندگی بسر می برند. اولادهای شان پابرهنه هستند، زمستان سرد یکاولنگ را بدون چوب و زغال می گذرانند، در طویله حیوانات ولادت می کنند، به دوا و داکتر دسترسی ندارند و در حالات قحطی علف خورده اند و حتی مجبور شده اند که جگر گوشه های شان را به فروش برسانند ولی زنانی با همتی هستند که با عرق ریزی، آبله دست و زحمتکشی تلاش می کنند تا زندگی کنند.

این زنان مثل زنان زحمتکش و شجاع نورستان، به حق که نمونه انسانیت و غرور هستند. اکنون که 49 کشور تجاوزگر با شعارهای دروغین "حقوق زن" و "دموکراسی" تلاش دارند که مردم و بخصوص زنان زحمتکش کشور ما را فریب بدهند این زنان درک کرده اند که خارجی ها، اربابان، خان ها، فیودال ها، سرمایه داران، تاجران، تنظیم ها و دولت که همه در خدمت مردم پولدار و ستمگر قرار دارند، نمی توانند به ایشان کوچکترین خدمتی انجام بدهند و هر نوع وعده از طرف اینان دروغ شاخداری است که خاصه ستمگران می باشد.

عکس از زیار / خانوادۀ دهقان

عده ای بودند که از این زنان درجن درجن فلم و عکس گرفتند و در  "بازار سیاه کمک" به فروش رساندند، عده ای در هر انتخابات سرکاری به مناطق این زنان زحمتکش سر میزنند تا با دروغ و فریب رأی شان را دزدی کنند، عده ای هستند که بنام حقوق زن، این زنان زحمتکش را به تجارت انجویی شان تبدیل کرده اند، عده ای هستند که بنام بیوه و یتیم از نداشتن آگاهی این زنان معصوم ولی زحمتکش استفاده های ناروای پولی و سیاسی می کنند، اما دیگر معلوم می شود که برخی از زنان زحمتکش این ولسوالی به این آگاهی رسیده اند که دیگر نمی گذارند کسی بنام تنظیم، انجو، حزب سرکاری و سایر کارهای خلاف منافع زحتمکشان از نام آنان استفاده کنند.

من از تمام زنان و دختران تقاضا میکنم تا تضادهای زبانی، سمتی و قومی ایکه ستمگران می خواهند از آن فایده های خود را بدست بیاورند، کنار بگذارند، و اگر ما متحد، بیدار و آگاه نباشیم و دل به دولت، خارجی های 49 کشور و انجوها ببندیم هرگز از زیر ستم های چندلایه خلاصی نداریم ولی اگر ما زنان زحتمکش آهسته آهسته متحد شویم، هیچ ظالم خارجی و داخلی  نمی تواند بر ما ظلم و ستم کند.