در حدود هشتاد در صد باشندگان ولایت بامیان را مردم زحمتکش تشکیل می دهد که اکثر آنان مصروف دهقانی و مالداری می باشند. زندگی اکثر خانواده ها از طریق جمع آوری محصولات زراعتی، پرورش و فروش مواشی تامین میگردد. اما بدبختانه خشکسالی امسال سبب شده است که حاصلات دهقانان کم شود و مواشی مالداران به خاطر نبود علوفه و آب فراوان تلف گردد که این خود زندگی دهقانی و مالداری را سختتر ساخته و عاید دهقانان و مالداران را کمتر می سازد، یعنی دهقانان و مالداران به خاطر خشکسالی فقیر تر می شوند.
 |
| عکس از زیار |
دهقانان و مالداران ولسوالی های پنجاب، ورس، یکه اولنگ، سیغان، شیبر و کهمرد به خاطر خشکسالی در وضعیت بسیار بد بسر می برند. خشکسالی سبب شده است که دهقانان در حدود 40 درصد زمین های شان را کشت نکنند و یک تعداد از زمین هایی که هم کشت شده است به خاطر کمی آب حاصلش سوخته و دهقانان تاوان های زیادی را متحمل شده اند.کمبود حاصلات زراعتی باعث کمبود غله شده و قیمت غله را زیاد ساخته که زحمتکشان توان خرید آنرا ندارند، از همین خاطر است که در چنین حالاتی دهقانان جوان به خاطر پیدا کردن کار به شهرهای کلان میروند و دهقانی را مانده به کارگری شروع می کنند. وضعیت مالداران نیز روز به روز بدتر می شود، از آنجائیکه نمی توانند بدون علوفه مواشی شان را نگه دارند، ناچار آنرا با قیمت کم به فروش می رسانند و خود به شهر می آیند و در چهارراهی ها منتظر کارگری می مانند.
در حالیکه در بامیان دریاهای خورد و کلان مثل دریای بند امیر در ولسوالی یکه اولنگ، دریای پنجاب در ولسوالی پنجاب، دریای ورس در ولسوالی ورس، دریای کهمرد در ولسوالی کهمرد، دریای پای موری و کالو در ولسوالی شیبر، دریای فولادی، سرخدر، دکانی، سمارۀ آهنگران در مرکز بامیان جریان دارد، اما به خاطر نبود یک دولت طرفدار مردم زحمتکش، این آب ها ضایع می شود و دهقانان و مالداران زحمتکش مجبور هستند به خاطر خشکسالی تاوان های زیادی را بپذیرند و زندگی شان خرابتر شود.
تا زمانیکه دولت های مستبد، خودکامه و فاشیست به سر قدرت تکیه داده باشد، زندگی طبقه ای دهقان نه تنها خوب نمی شود بلکه هر روز فقر و بدبختی دهقان و خانواده ای او را بیشتر زیر چنگال خود می فشارد.
پاسخحذف