به تاریخ 21 حوت، گروپی از طالبان در ولسوالی ژیری ولایت قندهار بعد از آنکه چهار کارگر یک پروژه را دستگیرو شدیداً لت و کوب نمودند، گوش های هر چهار تن آنان را بریده و رهایشان کردند. این عمل ضد انسانی که افکار این گروه فاشیست را به نمایش می گذارد، نفرت تمام کارگران و زحمتکشان کشور را برانگیخت. طالبان با این عمل ننگین نشان دادند که کوچکترین توجهی نسبت به زحمتکشان نداشته، در ضمیر شان چیزی به نام همدلی نسبت به کارگران وجود ندارد. این عمل جنایتکارانه به کارگران کشور ما و تمام کارگران جهان می آموزاند که برای دفاع از حقوق خود در برابر تمام جریانات ضد انقلابی متحد شوند و با اتحاد و عمل خود نشان دهند که طبقۀ دوران ساز می باشند.
دوازده کارگر کشته و زخمی
به تاریخ 3 حمل،گروپی از طالبان در ولسوالی ارغنداب ولایت قندهار، کارگران ریگ کشی را حینی که بر چند دمترک سوار بودند، مورد حمله قرار دادند. دراین حمله چهار تن از این کارگران کشته و هشت تن دیگر زخمی شدند. جرم این کارگران کار در پروژۀ ریگ رسانی بود. این گروه با چنین عملیات کوری جان این همه کارگر را گرفت و این که خانواده های این زحمتکشان بعد از مرگ نان آوران شان چگونه زندگی کنند، برای آنان اهمیتی ندارد.
معلوم نیست که اگر کارگران کار نکنند، چه بخورند و معیشت خانواده های شان را چگونه تامین کنند؟ طالبان سال گذشته با دوعملیات انتحاری در جادۀ مکروریان سوم و جادۀ دارالامان جان حد اقل نه کارگر بیچارۀ شاروالی را گرفتند و فرزندان شان با اشک و آه می پرسیدند که بعد از این چگونه زندگی کنند.
به تاریخ 7 حمل یک کارگر زحمتکش ریگ کشی به نام خواجه محمد یونس در شهر هرات توسط یک باند چهار نفری جنایتکاران به قتل رسید. این کارگر که از منطقۀ سید مختار توسط موتر دمترک به شهرهرات ریگ انتقال می داد، بعد از آنکه موتر او توسط یکی از این جنایتکاران اجاره شد، به این منطقه برده و سه تن دیگر که در کمین نشسته بودند، بر او حمله نموده و با کارد شهرگ گردنش را بریدند و موترش را بردند. اما او که تا شفاخانه زنده بود، هویت قاتلان را افشا کرد و بعد جان داد. پولیس بعد از تلاش زیاد، این چهار جانی را دستگیر کرد.
از جاییکه جنایتکاران از پول های ربوده شده، ً برای رهایی شان به محاکمی که غرق در فساد اند، رشوه می پردازند، بعید به نظر می رسد که برای این جنایتکاران جزای که سزاوار شان است، داده شود و به این خاطر دیری نخواهد پایید که بار دیگر رها و به کارگر کشی ادامه خواهند داد. در نظام هایی که کارگران به اندازۀ مورچه اهمیت ندارند، قاتلان آنان هیچوقت جزا نخواهند دید.
جنگ سی ساله در افغانستان جان هزاران زحمتکش را گرفت. در شرایط کنونی دوطرف درگیر(طالبان و نیرو های خارجی) که بر زحمتکشان رحمی ندارند و هیچوقت از ستم هایی که بر آنان می رود پرسان نمی شود، لذا تا زمانیکه این نظام وجود داشته باشد، همین آش و همین کاسه خواهد بود. سال گذشته 19 کارگر سرکسازی در نورستان در یک بمباران نیرو های امریکایی به قتل رسیدند، 21 کار گر دیگر در مسیر ولسوالی شورابک – شهرکندهار با مین تصادم کرده که عده ای کشته و عده ای زخمی شدند. در این حال طالبان از کمینگاه برآمده و زخمی ها را نیز به رگبار بستند. همینطور سال گذشته 6 کارگر کارخانۀ کشمش پاکی در قندهار مورد حملۀ طالبان قرار گرفتند و هر شش تن جان باختند..
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر