زحمتکشان کیانند؟

در تمام کشور ها، زحمتکشان اکثریت نفوس را می سازند. زحمتکشان شب و روز کار می کنند و  برای تمام جامعه خورد و خوراک تهیه می کنند.  اینان با وجودی که زندگی تمام افراد جامعه را تضمین می نمایند، اما هیچگاه برابر کار و انرژی که از دست می دهند، مزد نمی گیرند.  به این خاطر اکثر آنان زندگی بخور نمیر داشته، از خورد، خوراک، مسکن و پوشاک لازم بر خوردار نیستند. به برق و آب صحی دسترسی نداشته، پول تداوی و مراجعه به داکتر را ندارند. زحمتکشان در گرما و سرما کار می کنند و پولی ذخیره کرده نمی توانند. زن و فرزند زحمتکشان نیز  کار می کنند و فرزندان برخی از آنها به مکتب رفته نمی توانند. زحمتکشان شامل اقشار  و طبقات زیر اند:

کارگران: کارگران در شهر و ده به کار مصروف اند، اما بیشتر در شهرها کار می کنند. کارگرانی که بر ماشین و فابریکه کار می کنند، کارگران صنعتی گفته می شوندو عموماً در شهر ها زندگی دارند. بیشتر کارگران روز مزد ساختمانی در شهر و دهات  به کار مصروف اند. در این سالها که خارجی ها و سرمایه داران داخلی بر کار های  ساختمانی بیشتر از هر بخشی سرمایه گذاری کرده اند، کارگران ساختمانی از تمام بخش های دیگر بیشتر بوده، در کابل هزاران کارگر ساختمانی روزانه برچهاراهی ها صف می کشند. کارگران در کار های دولتی نیز مصروف کار اند، در معادن  زغال، نفت، گاز و سنگ های قیمتی نیز کار می کنند. کازگرانی که بر ماشین های زراعتی کار می کنند، کارگر زراعتی نامیده می شوند. کارگرانی که در کار های سنگین عرق می ریزند به نام کارگران یخن سیاه و کارگرانی که با تخنیک پیشرفته به کار مصروف اند و فقط با سویچ چرخ تولید را به گردش در می آورند به نام کارگران یخن سفید نامیده می شوند.

دهقانان یا بزگران: بیشتر زحمتکشان کشور ما را دهقانان تشکیل می دهند. دهقانان با وسایل و ابزار زراعتی چون تراکتور، واترپمپ، قلبه، ماله، بیل، کلنک، شاخی، چپر و غیره سرو کار دارند. در شرایط کنونی دهقانان 80 درصد زحمتکشان افغانستان را می سازند و به این خاطر نیروی اصلی زحمتکشان را تشکیل می دهند. باغبانان و چوپانان نیز زندگی مشابه دهقانان داشته و به این خاطر جزئی از این طبقه به حساب می آیند. دهقانان عموماً در دهات زندگی دارند و بیشتر ثمرۀ کارشان را اربابان تصاحب می شوند.

اهل حرفه و پیشه وران:  اهل حرفه و پیشه وران نیز طیف وسیعی را در افغانستان می سازند و  چون هریک از آنها وسایل کار  را در اختیار دارند، لذا «خرده مالک» نیز نامیده می شوند که شامل نجاران، آهنگران، مسگران، سلمانان، قصابان، تکسی وانان، قنادان، مستری ها، برقی ها، دستفروشان دوره گرد، پیتاو فروشان، کراچی وانان، کارت فروشان، دوکانداران خرده و غیره  می باشند.

نشریۀ زیار که آیینۀ تمام نمای دنیای زحمتکشان است، در هر شماره وظیفۀ خود می داند که روز گار، زندگی ، ظلم و ستمی که از سوی استبداد و استثمار برآنها می رود را به بحث و ارزیابی بگیرد و راه متشکل شدن و  دفاع از حق شان را توضیح نماید.