زمستان سرد و بدبختی های زحمتکشان، ننگ بر چپاولگران و غارتگران!

نوشته از عبدالرحمن

جنگ ارتجاعی کنونی که هیچ ربطی به زحمتکشان ندارد و پروژه استعماری ناتویی به شمار میرود، زحمتکشان ما را قربانی می گیرد. این جنگ، جنگ میان غارتگران و زحمتکشان نیست؛ جنگی است میان استعمارگران و نوکران آرایش شده استعمارگران؛ ولی کسانی که بهای و قیمت این جنگ را می پردازند، زحمتکشان هستند. دهقانان، کارگران، معلمان، مامورین، داکتران، اهل کسبه مثل موچی ها، آهنگران، نجاران، مستریان و... قربانیان این جنگ هستند، یا میمیرند، یا اسیر می شوند، یا زخمی و معلول می شوند و یا هم خانه های شان تخریب و آواره می شوند.

جنگ استعماری کنونی در حال حاضر بیش از یک میلیون تن را در داخل کشور آواره کرده است، تنها از آغاز امسال بیش از 160 هزار خانواده آواره شده است که اکثریت مطلق این آواره ها زحمتکشان تهیدست کشور ما هستند. به اساس آمار وزارت امور مهاجرین و اداره رسیدگی به حوادث اضطراری در سرتاسر افغانستان 210 هزار خانواده تهیدست نیازمند کمک های زمستانی هستند. این تعداد زحمتکشان در بدترین شرایط با درنظرداشت وضعیت بد اقلیمی زندگی می کنند که نه سرپناه دارند و نه هم لباس و مواد سوخت لازم برای گرم شدن و نه هم زمینه کار کردن تا بتوانند مواد غذایی روزانه را خریداری کنند.

جنگ غارتگرانه بدترین دشمن زحمتکشان است و به سود چپاولگران، تاجران، سرمایه داران و فیودالان و مافیا است. این جنگ که بیش از 16 سال است دوام دارد، زحمتکشان را با فقر، آوارگی، کشتار، بی خانمانی، بیکاری، اعتیاد، بیماری و... روبرو ساخته است و سود اصلی آن به جیب چپاولگران تنظیمی – جهادی، تکنوکرات های مزدور (روشنفکران برگشته از غرب که هیچ نوع تعهد به منافع زحمتکشان ندارند و در خدمت سرمایه داران جهانی قرار دارند) می ریزد. استعمارگران برای تداوم استعمار شان نیاز به طبقات دارند، آنها خوب می دانند که طبقات زحمتکش در خدمت شان نه تنها قرار نمی گیرند، بلکه از آنها نفرت هم دارند، همین است که استعمارگران بر طبقات سرمایه داران و مالکان حساب می کنند و آنان نیز با خوشخدمتی در خدمت اربابان شان قرار می گیرند. 

چنانچه تذکر رفت جنگ کنونی سبب آوارگی زحمتکشان و فقر بی اندازه آنان در این زمستان سرد شده است. در کنار آوارگی و فقر، افزایش قیمت های مواد سوخت بوسیله مافیای سرمایه که با حاکمیت فعلی رابطه نزدیک دارد، سبب شده است که زحمتکشان بیش از پیش فقیرتر شوند و زندگی برزخی را تجربه کنند. در حالی که زحمتکشان بیش از پیش فقیرتر شده میروند، در طرف دیگر حاکمان دولت کنونی که سرمایه داران و فئودالان هستند به ثروت افسانه ای می رسند و سیری نمی شناسند و هر روز بیش از پیش چاپیده میروند.

تا که جنگ استعماری کنونی ادامه داشته باشد، زحمتکشان روی خوشبختی را نخواهند دید. زحمتکشان باید برای ختم این جنگ با هم متحد شوند و با همبستگی به جنگ استعماری نه بگویند و فاشیست های چون طالبان و داعشی ها و جهادی ها را نگذارند که بر سرنوشت آنان بازی کنند. تنها و تنها با راندن استعمارگران و نابودی فاشیست های طالب، داعش و تنظیمی و حاکمیت زحمتکشان، زحمتکشان کشور ما می توانند روی خوشبختی را ببیند و در رفاه و بهروزی زندگی کنند.